Επίσκεψη στην έκθεση "Εδώ ζούσαμε κάποτε;" με την Anne Lise Broyer

Το Est-ce là que l'on habitait? είναι ένα ταξίδι στο χρόνο (παρελθόν και παρόν) και στις αναμνήσεις (προσωπικές και πολιτικές) γύρω από τη Μεσόγειο. Αυτές οι εικόνες, φτιαγμένες από απαλότητα, σκιές, μελάνι και ταλκ, αναπαριστούν μια ιστορία που έχει αποτυπωθεί στις ακτές αυτής της θάλασσας. Το έργο αυτό απηχεί την αγαπημένη ταινία Méditerranée του Jean-Daniel Pollet, μια πραγματική βύθιση στις μεσογειακές πηγές του πολιτισμού μας, δημιουργώντας παράλληλα μια αντιστοιχία με τη σκέψη ως τον τόπο όπου δημιουργούνται οι συνειρμοί της ποιητικής γλώσσας.

"Μια άγνωστη μνήμη φεύγει πεισματικά σε όλο και πιο μακρινές εποχές. (...) "Νομίζεις ότι επέστρεψες, πετώντας πάνω από ένα παλιό μέρος στο σκοτάδι". (...) "Είναι αυτός ο δρόμος για να μπεις; Είναι αυτό το μέρος όπου ζούσαμε χωρίς να το ξέρουμε;" (...) "Αν την ίδια στιγμή, κάπου, κάποιος έπαιρνε αθόρυβα τη θέση σου." (...)
(...) Οι ακτές αυτής της θάλασσας, της Μεσογείου, είναι η σκηνή ενός μεταναστευτικού δράματος, διαφόρων εξεγέρσεων... Αυτό το υπό εκπόνηση έργο επιχειρεί να κάνει ορατή αυτή τη μεσογειακή πληγή δανειζόμενο τη μορφή της ελεγείας και έχοντας ως κύριο μοτίβο το ερείπιο, είτε αρχαίο είτε σύγχρονο, συνυφαίνοντας τις χρονικότητες.
Το ερείπιο, αυτό το "αληθινό καταφύγιο", όπως το θέτει μυστηριωδώς ο Μπέκετ, γίνεται ένας χρονικός δείκτης, ένα σταθερό σημείο αγκύρωσης σε μια εύθραυστη εποχή όπου βασιλεύει η ιδεολογική σύγχυση. Με φόντο την τρέχουσα κρίση, κάτι σαν καταστροφή, το ερείπιο είναι ένα παγωμένο καρέ, μια διαλεκτική εικόνα που, όπως έγραψε ο Μπένγιαμιν, είναι το σημείο όπου το Τότε συναντά το Τώρα σε μια στιγμή. Ένα ταξίδι στη Μεσόγειο σήμερα δεν είναι ένα ταξίδι ειρήνης. Το να το ξεκινήσεις σημαίνει επίσης να πάρεις το μέτρο μιας πραγματικότητας. Η σειρά αυτή, η οποία βρίσκεται ακόμη σε εξέλιξη, έχει ήδη λάβει υποστήριξη για τη φωτογράφηση ντοκιμαντέρ από το Centre national, τη γαλλική πρεσβεία στην Αλγερία και τα Γαλλικά Ινστιτούτα της Βηρυτού, της Ταγγέρης και της Νάπολης.

Anne-Lise Broyer

Για πάνω από 20 χρόνια, η Anne-Lise Broyer ακολουθεί ένα μοναδικό φωτογραφικό έργο που μπορεί να συνοψιστεί ως μια εμπειρία της λογοτεχνίας μέσα από τα μάτια, συνυφαίνοντας στενά την ανάγνωση και την ανάδυση μιας εικόνας, τη γραφή και τη φωτογραφία, όπως αποδεικνύεται από τις πολλές εκδόσεις που έχει μοιραστεί με τους Pierre Michon, Bernard Noël, Colette Fellous, Yannick Haenel, Jean-Luc Nancy και άλλους. Διερωτάται επίσης για τις περιοχές τριβής και διασταύρωσης μεταξύ της ασημένιας φωτογραφίας και των σχεδίων γραφίτη απευθείας πάνω στην εκτύπωση, προκειμένου να επιτύχει μια ζώνη διαταραχής της αντίληψης. Με αυτόν τον τρόπο, η Anne-Lise Broyer δημιουργεί οπτικές καταστάσεις που ανατρέχουν συνεχώς στη φωτογραφική εικόνα και την τεχνική της ιστορία.