"Kënga e një sirene të ujërave të ëmbla" [Canto de una sirena de agua dulce] nga Juan Gallego Benot dhe Carmen Yruela

Nëpërmjet një udhëtimi të vazhdueshëm eksperimentimi të shëndoshë dhe poetik, të shoqëruar me projeksione vizuale, video dhe tekste të përkthyera, ata do të vënë në pikëpyetje kufijtë midis traditës dhe modernitetit, ndërsa do të luajnë me idetë e "familjaritetit" dhe "çudisë". Rezultati është një eksplorim shqisor i një kënge sirene që është e shkëputur nga origjina e saj dhe rebele ndaj kushteve të saj të shfaqjes.

Carmen Yruela dhe Juan Gallego Benot kanë kaluar vite duke bashkëpunuar në marrëdhëniet komplekse midis poezisë dhe flamenkos. Puna e tyre heton se si tingujt e thellë dhe rezonantë të flamenkos mund të përdoren për t'u angazhuar dhe reflektuar mbi kushtet bashkëkohore, me një fokus të veçantë në peizazhet moderne dhe hapësirat urbane. Për ta, këto mjedise nuk janë vetëm vende fizike, por hapësira eksperimentimi ku format tradicionale takohen dhe bashkëveprojnë me perspektiva të reja kritike. Gjatë qëndrimit të tyre një-mujor në Tanger, Yruela dhe Benot iu kushtuan krijimit të një hapësire eksperimentale të përbashkët ku bashkohen burimet vizuale, të shëndosha dhe poetike. Pika kulmore e qëndrimit të tyre do të jetë një performancë që pasqyron evolucionin e procesit të tyre bashkëpunues. Në qendër të kësaj performance është narrativa e "këngës sirene", një temë që mishëron si konfuzionin ashtu edhe mundësinë për të përjetuar një qartësi të jashtëzakonshme ndjesie. Koncepti i këngës së sirenës, tradicionalisht i lidhur me tundimin dhe misterin, riimagjinohet në punën e tyre në formën e një "sirene të ujërave të ëmbla" – një figurë që është si e njohur ashtu edhe jashtë vendit, duke lundruar në një mjedis që pasqyron origjinën e saj mitologjike ndërsa ndihet çuditshëm jashtë vendit. Ky dislokim simbolizon tensionin midis traditës dhe modernitetit, një temë kyçe në eksplorimin e tyre. Në këtë kontekst, kënga sirene bëhet një metaforë se si format tradicionale si flamenco mund të jenë të rrënjosura në të kaluarën dhe të riinterpretohen për të sfiduar normat dhe pritjet bashkëkohore.

Shfaqja e tyre do të shpaloset si një udhëtim i vazhdueshëm, një eksplorim që është si shqisor, ashtu edhe intelektual. Nëpërmjet një përzierje këngësh live, leximesh poetike dhe projeksionesh të imazheve, videove dhe teksteve të përkthyera, ato do të krijojnë një përvojë immersive që mishëron konceptin e një kënge sirene që është dislokuar, decentruar dhe kthyer kundër kushteve të shfaqjes së vet. Juxtaposition e traditës dhe eksperimentimit do të jetë në zemër të këtij udhëtimi, pasi ata sondojnë mënyrat se si flamenco dhe poezia mund t'i përgjigjen dhe të kritikojnë botën moderne. Duke e paraqitur këngën sirene si diçka të njohur dhe të panjohur, Yruela dhe Benot ftojnë audiencën të zbulojë të njohurin në një dritë të re dhe shqetësuese. Prania e sirenës së ujërave të ëmbla në një peizazh urban shërben si një metaforë për mënyrën se si format tradicionale të artit mund të përshtaten dhe transformohen, duke u bërë automjete për kuptime të reja dhe reflektime kritike. Shfaqja jo vetëm që do të shfaqë procesin artistik që ka evoluar gjatë qëndrimit, por do të ofrojë gjithashtu një koment mbi fluiditetin e identitetit, kulturës dhe shprehjes artistike në një botë që po ndryshon me shpejtësi.

‍